2024-02-28

Word jij wel eens overboden? (maart 2023)

En dan bedoel ik niet bij het kopen van een huis of op marktplaats, maar je vertelt iets waar je verdriet van hebt of waar je trots op bent en de ander reageert met iets dat nog veel beter, mooier, sterker of moeilijker is dan wat jij net verteld hebt.

Zo vertelde iemand tijdens een familie etentje dat ze laatst alleen uit eten was geweest. Ze vond dit best een stap, want dit had ze vanaf het moment dat ze alleen was komen te staan nog niet gedaan. Haar zus reageerde hierop met “Nou Lian, die gaat alleen backpacken in India! Dat is pas een uitdaging.” Ze viel stil en voelde zich wat kleiner worden, omdat waar ze trots op was, in het niet viel bij backpacken alleen in India. Wat zat zij nou trots te wezen op alleen uit eten…

Of je geeft tijdens je zwangerschap aan dat je eerder toe bent aan verlof en je leidinggevende zegt;” ja maar Roos, die heeft wel tot haar verlof door kunnen werken”. Je hoort hier een verstopt oordeel. “Niet zeuren, je moet zijn zoals Roos. Gewoon doorwerken!” Je voelt geen ruimte om eerder met verlof te kunnen, want jouw collega kon ook tot het einde doorwerken.

Of je klaagt over pijn aan je voet, die je behoorlijk belemmert in je werk als verzorgende en je krijgt als reactie: “Ja, maar ik ken iemand die nooit meer kan lopen door een ongeluk dat ze gehad heeft en die stond aan het begin van haar carrière. Je hoort hierin door dat je eigenlijk oud bent, in één keer aan het einde van je carrière bent en niet meer mag klagen over dat je last ondervindt bij het uitvoeren van jouw werk dat je altijd met veel plezier hebt gedaan. Het kan immers altijd erger…

Het doet me ook denken aan mijn jeugd wanneer ik als kind geen zin had om spruitjes te eten en mijn moeder goed bedoeld reageerde met  “Nou de kinderen in Afrika zouden blij zijn om spuitjes te eten, want die hebben pas echt honger”. Hoe lief mijn moeder ook was, haar reactie zorgde niet voor een grotere trek in spruitjes maar dat ik me niet begrepen voelde, al vond ik het ook wel erg voor die kinderen in Afrika.

Zo helpt “het overbieden van de ander” in een gesprek je niet. Want wat je eigenlijk vraagt is erkenning of een schouderklopje, terwijl zo’n opmerking je eerder kleiner maakt en dat was niet waar je behoefte aan had toen je het vertelde.

Je wilde gewoon gehoord worden. Want jouw prestatie of verdriet kan namelijk bestaan naast de topprestatie of het veel grotere verdriet van de ander (die met een ander voorbeeld overbiedt ) en beiden zijn evenveel waar of waardevol. Het hoeft geen wedstrijd te zijn met een waardeoordeel. Het kan naast elkaar bestaan als andere  uitdagingen om te overwinnen.

www.coachingvandooren.nl #stress #burnout #communiceren